lanetlenmiş hayatlar

Çoğu zaman hayatın beni  çok kötü ve kederli bir ruh haline soktuğunu fark ediyorum
Ama bu ruh halini çoğu zaman sevinçler bazen de umutsuzluklar sürdürür
Ve soru çoğu zaman aynı oluyor
Bu kadar mücadele ve beni hayata bağlayan hayallerin sonu bu umutsuzluklar mı olacaktı diye.
Çünkü bir kere her geçen gün ömrümüzden daha da önemlisi tutunduğumuz o dalın aslında o kadar sağlam olmadığını hatırlatır gibi.
Peki gerçekten bizi bu hayata bağlayan nedenler bir gün son bulacak mı?
Son bulmayacağını ümit ederim.
Çoğu zaman kendimizi öyle oyunların içinde buluruz ki fark ettiğimizde kendimizden tiksinmeye başlarız üstelik yaptığımız hataları kabul etmeyiz.
Sonra biz başkalarını bir şekilde o oyunların içine çekiyoruz ve birbirimizden çok farklı olmadığımızın
kanısına varıyoruz.
Sonu ne olursa olsun birşeyleri  iyi niyetle yapıyorsak bir gün bir şekilde o iyilikler yüzünü bize çevirecektir.
İnsanlık için  yapılan iyilikler keşke sadece birşeyleri daha iyiye doğru yol aldırma amacında olsa.
Çünkü öyle pis alışkanlıklar ve olgular edindik ki karşılıksız birilerine yardım etmeyi bırakın  çoğu zaman onları  görmemezlikten geldik..çoğu zaman da bir tebessümü fazla gördük bizden sadece var olduklarını hatırlatmamızı isteyenlerden. çoğu zaman da görmezlikten geldik o laneklenmiş hayatımızda birşeyler yaparken.
Umut çoğunun istediği tek şeydi.
Peki yarınlara umutla bakmak zor birşey mi?
Eğer siz de benim gibi kendinizi yorgun hissediyorsanız  yaparım, ederim
gibi güçlü fiilleri kullanmak size çok zor gelecektir.
Ama biliyorum ki eğer birileri bu hayata tutunmayı başarmışsa ve yarınlar onlar için umut kaynağı haline gelmişse bizim içinde ''Yarınlar''bir gün daha ne kadar çalacam hayatından diye yorgun düşecektir.
Umarım hepimizin lanetli günleri bir gün son bulur yerine verimli ve faydalı günler gelmesini dilerim.
Umutlu Yarınlara. ..